CD&V laat motie in de soep draaien

Bij alle partijen was er een draagvlak voor een motie over de Instandhoudingsdoelstellingen (IHD) en de Programmatische Aanpak Stikstof (PAS).  Een motie die de steun kreeg van de voltallige provincieraad lag binnen handbereik. Maar dat was buiten CD&V gerekend. Zij speelden liever politieke spelletjes dan te streven naar een consensus. 

Het verhaal begint met de provincieraad van 25 maart 2015.  Ter elfder ure werd bij hoogdringendheid een motie m.b.t. IHD en de gevolgen van de Programmatische Aanpak Stikstof (PAS) ingediend door een CD&V raadslid. Er was vooraf geen enkel overleg geweest over de inhoud. Toch werd aan de verschillende fracties gevraagd om deze te onderschrijven.  De N-VA fractie liet onmiddellijk weten bereid te zijn om een motie over dit dossier te steunen maar stelde wel een aantal verbeteringen en wijzigingen aan de tekst voor.  Hierop kwam geen enkele reactie. 

Op die provincieraad van 25 maart werd de motie uiteindelijk terug ingetrokken. Onenigheid en gebrek aan consensus in de meerderheid (CD&V, Open VLD, sp.a) lag aan de basis. Bij het intrekken werd uitdrukkelijk gezegd dat deze motie zeer snel na de raad zou besproken worden met de fractievoorzitters en het Bureau. De bedoeling was om tegen de volgende provincieraad een gezamenlijke en breed gedragen motie in te dienen. Gezien onze fractie een grote bezorgdheid heeft voor de familiale landbouwbedrijven bleven we bereid om hieraan mee te werken. 

Er kwam echter geen enkel overleg. De verbazing was dan ook groot toen dezelfde motie een maand later gewoon terug door CD&V werd ingediend voor de provincieraad van 29 april 2015. En opnieuw werd zonder blikken of blozen aan alle fracties gevraagd om dit te onderschrijven. Fractievoorzitter Jeroen Lemaitre uitte zijn ongenoegen over deze gang van zaken maar reikte tegelijkertijd opnieuw de hand om een consensustekst uit te werken. Dit dossier is immers te belangrijk om het te laten verzanden in politieke spelletjes. Ook binnen de meerderheid was er nog geen eensgezindheid over de motie. 

Net voor de provincieraad begon was er nog een ultiem overleg tussen de fractievoorzitters. Dit verliep in een constructieve sfeer. Er was een duidelijke bereidheid bij alle partijen om voluit te gaan voor een consensustekst, zoals gesuggereerd door N-VA fractievoorzitter Jeroen Lemaitre. Om dit op een serieuze manier te doen is echter tijd nodig. Er werd afgesproken dat CD&V de motie zou intrekken en dat de fractievoorzitters samen een nieuwe motie zouden maken tegen de provincieraad van mei. 

Tot grote verbazing van de N-VA fractie trok CD&V de motie een half uur later helemaal niet in. Ze vroegen een schorsing van de zitting om opnieuw te overleggen met de fractievoorzitters. Op dit overleg werd koudweg gemeld dat CD&V haar motie niet terugtrok maar integendeel gewoon ter stemming voorlegde. Hierover was plots een akkoord binnen de meerderheid. De eerder gemaakte afspraken waren niet meer van tel. Een brede consensus in de raad was blijkbaar niet meer nodig. De motie van CD&V moest en zou die dag nog gestemd worden. Het partijbelang stond plots torenhoog boven het algemeen belang. 

En zo geschiedde. De CD&V motie werd op de provincieraad goedgekeurd, meerderheid tegen oppositie. De N-VA provincieraadsfractie betreurt bij monde van fractievoorzitter Jeroen Lemaitre de houding van de meerderheidspartijen en in het bijzonder van CD&V: ‘We zijn echt gedegouteerd door deze hele gang van zaken. De landbouwers verdienen echt beter dan de slechte cinema die CD&V hier vandaag heeft opgevoerd. Het is een gemiste kans. Door de politieke spelletjes van CD&V is de motie slechts aangenomen met een héél nipte meerderheid. Hierdoor mist de motie draagkracht en dit is geen goede zaak voor de familiale landbouwbedrijven. Nochtans lag een breed gedragen motie binnen handbereik.’  

De N-VA provincieraadsfractie diende nog amendementen in maar de voorgestelde wijzigingen werden door de meerderheid weggestemd. De N-VA erkent dat er heel wat ongerustheid en onzekerheid heerst bij de landbouwers en heeft daar ook alle begrip voor. N-VA wil de landbouwers helpen en zo snel mogelijk zorgen voor rechtszekerheid. Tegelijkertijd wilt N-VA garanties dat Vlaanderen de natuurdoelstellingen haalt die Europa vraagt. Als we geen maatregelen treffen voor de vermindering van stikstofvervuiling op Natura2000-gebied dreigt er een milieuvergunningsstop voor veel bedrijven. De maatregelen zijn dus ook in het belang van de sector. 

De motie die door N-VA voorgesteld is vindt u terug in de bijlage.